شنبه، شهریور ۰۶، ۱۳۸۹

مهم اينه که مال منه، نه؟

اصلاً به من چه که باغچه‌ي بقيه‌ي آدم‌ها خوشگل‌‌تره يا گل و گياهاش سرحال‌ترن. من باغچه‌مو دوست دارم. توش لاله کاشتم، لاله‌هاي قرمز. ياس، گل کاغذي، موگه، شاه پسند، يه درختچه از اون درخت پَر خونه‌ي خانبا؛ همه جمعشون جمعِ. تازه، عاشق قاصدک‌هاشم. پُرِ پُرِ آرزوهاي خوب خوب‌اند. باغچه‌ي عزيزم پُر موسيقيِ. گل‌هاش برام آواز مي‌خونن.
شمع گل پروانه، سوسن سنبل افسانه! من باغچه‌مو دوست دارم.

هیچ نظری موجود نیست: